Formacja
Naszą formację realizujemy poprzez:
- Msze św. wspólnotowe, czyli comiesięczne spotkania z Bogiem i Wspólnotą na Eucharystii
- spotkania w małych grupach dzielenia, oparte na lectio divina; realizujemy w ten sposób wybrany temat formacyjny (np. trzyletni cykl „Biblijna historia zbawienia” czy roczny „Wigilia Paschalna”)
- prelekcje z zaproszonymi gośćmi lub prowadzone przez nas, w ramach dzielenia się własną wiedzą i doświadczeniem
- spotkania małżeńskie w formie wykładów i warsztatów dla małżeństw, pomagające kształtować wzajemną relację, pokonywać codzienne wyzwania i wspólnie iść ku Bogu
- dni skupienia czyli całodniowe spotkania formacyjne w Wielkim Poście i w Adwencie
- rekolekcje letnie – bardzo ważny czas w życiu Wspólnoty, na który czekamy cały rok! To nie tylko czas słuchania nauk rekolekcyjnych, refleksji i podsumowania rocznej formacji, wyrwany z codzienności czas dla Boga i z Bogiem, ale także tydzień spędzony z ludźmi na rozmowach, grach, zabawach i wygłupach 😉
To tu właśnie zrodził się pomysł akcji wielkopostnej „Woreczek ryżu”, która obecnie, podjęta przez inne wspólnoty, objęła już całą archidiecezję i nie tylko.
Pomoc potrzebującym to dla nas Ewangelia w praktyce – nie chcemy tylko głosić kazań, jak faryzeusz, który przeszedł obojętnie obok rannego… Staramy się wybierać opcję miłosiernego samarytanina!
Pomoc potrzebującym to dla nas Ewangelia w praktyce – nie chcemy tylko głosić kazań, jak faryzeusz, który przeszedł obojętnie obok rannego… Staramy się wybierać opcję miłosiernego samarytanina!
Spotkanie z Bogiem w Eucharystii jest sercem Wspólnoty. A dbałość o godność i piękno tego spotkania jest wyrazem naszej wiary. Szeregi „facetów w bieli” mają dopracowany każdy szczegół i, służąc swoją wiedzą liturgiczną i zaangażowaniem, ułatwiają nam świadome i głębokie uczestnictwo w Eucharystii. Na mszach wspólnotowych radość unosi serce a modlitwy płyną do Boga jak dym kadzidła.
Czterogłosowy zespół wokalny, często z towarzyszeniem instrumentów, ubogaca oprawę Eucharystii i różnych uroczystości (wigilii paschalnej, nabożeństwa Transitusu, ślubów itp.). W scholi ofiarowujemy swój czas na próby, swoje siły a czasem i stres, by wszystko dograć, ale tak naprawdę otrzymujemy dużo więcej – radość śpiewu na chwałę Pana i służenia Mu swoimi talentami. No i wiadomo, kto śpiewa, dwa razy się modli!
Transitus czyli nabożeństwo upamiętniające śmierć św. Franciszka i Jego przejście do Ojca to ważne wydarzenie w życiu Wspólnoty, w którym aktywnie uczestniczymy. Czytania z tekstów franciszkańskich, specjalna oprawa muzyczna naszej scholi a nawet inscenizacja artystyczna, pozwalają przenieść się myślami do sobotniego wieczoru 3 października 1226 roku, do asyskiej kapliczki Porcjunkuli, gdzie, leżąc na gołej ziemi, św. Franciszek żegnał się z braćmi i oddawał ducha Bogu…
Warsztaty tworzenia ikon techniką decoupage na stałe wpisały się w aktywność Wspólnoty. Trochę sztuki, trochę ducha. Bejcowanie, pozłacanie, lakierowanie… To też dobry czas spędzony „w towarzystwie” aniołów, Świętej Rodziny czy Matki Bożej w Cudy Wielmożnej, którzy, spajając się z drewnem desek, stają się „oknem” modlitwy dla kogoś, kto będzie się kiedyś przed tą ikoną modlił …
Od wielu lat tradycją Porcjunkuli jest budowa żłóbka i grobu Pańskiego w Sanktuarium. Ekipa artystyczno-techniczna zajmuje się wszystkim: od pomysłu i projektu, przez zdobywanie materiałów po realizację czyli budowę. Co roku nowy pomysł, nawiązujący do aktualnych wydarzeń w Kościele i na świecie… I tak np. w roku 1050 rocznicy Chrztu Polski był grób z wodą, w której tafli odbijał się Chrystus, był żłóbek-łódź, nawiązujący do trudnej sytuacji uchodźców czy ostatnio – żłóbek z „ekranem”, na którym św. Rodzina „łączyła się” z bliskimi w dobie pandemii…